Hamd, alemlerin rabbi Allah´a:
Hamd (övme ve övülme), âlemlerin Rabbi Allah´a mahsustur.
(Ezelden ebede kadar) bütün olmuş ve olacak hamd ve sena (övgü) tam ve kemaliyle âlemlerin (yegâne) yaratıcısı, besleyip kemale erdiricisi olan Allah’adır.
Hamd, alemlerin Rabbi Allah´a mahsustur.
(2-3-4) Hamd, âlemlerin Rabbi, Rahman, Rahîm, ceza (hesap görülecek, karşılık verilecek) günün yegâne sahibi Allah´a mahsûstur.
(2-4) Hamd , Âlemlerin Rabbi , Rahmân , Rahîm , hesap ve ceza gününün (ahiret gününün) mâliki Allah’a mahsustur.
Hamd (övme ve övülme), âlemlerin Rabbi Allah´a mahsustur.
Hamd, Alemlerin Rabbi Allah'a mahsustur.
Hamd, o rabbiâlemîn,
Hamd o alemlerin Rabbi,
(2-4) Hamd alemlerin rabbi, rahman, rahim ve din gününün maliki olan Tanrı´yadır.
(1-2-3) Hamd olsun Alemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, Dîn günü´nün (tek) sahibi ve mutasarrıfı Allaha.
Hamd, tüm alemlerin Rabbi olan Allah´a mahsustur.
Hamd; alemlerin Rabbı Allah´a mahsustur.
Her türlü övgü yalnızca Allah´a özgüdür, bütün alemlerin Rabbi,
(2-4) Hamd, âlemlerin Rabbi, Rahmân ve Rahîm olup, ceza gününün mâliki olan Allah Teâlâ´ya mahsustur.
(2-4) Hamd, Alemlerin Rabbi, Rahman, Rahim ve Din gününün maliki olan Allah´adır.
Âlemlerin Rabbi (sâhibi, yetiştiricisi) Allah´a hamdolsun.
(2-4) Hamd, Alemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, din gününün hakimi Allah’a mahsustur.