Öylesine ki insanların gönüllerine vesveseler sokar.
O ki insanların göğüslerine (kötü düşünceler) fısıldar.
Öyle bir şeytan ki, insanların kalblerine vesvese verir.
(1-6) De ki: «Insanlardan ve cinlerden ve insanlarin gonullerine vesvese veren o sinsi vesvesecinin serrinden, insanlarin Tanrisi, insanlarin Hukumrani ve insanlarin Rabbi olan Allah´a siginirim."*
(1-2-3-4-5-6) De ki: İnsanların Rabbına, insanların (yegâne) hükümdarına, insanların Tanrısına: Cinlerden ve insanlardan, insanların kalblerine vesvese verip (Allah anılınca da) sinsice geri çekilen vesve-secinin şerrinden sığınırım..
(1-6) De ki: “Cinlerden ve insanlardan; insanların kalplerine vesvese veren sinsi vesvesecinin kötülüğünden, insanların Rabbine, insanların Melik’ine, insanların İlâh’ına sığınırım.”
(1-6) De ki: İnsanların kalplerine vesvese sokan, (insan Allah´ı andığında) pusuya çekilen cin ve insan şeytanının şerrinden insanların Rabbine, insanların Melikine (mutlak sahip ve hakimine) insanların İlâhına sığınırım!
De ki: "İnsanlardan ve cinlerden ve insanların gönüllerine vesvese veren o sinsi vesvesecinin şerrinden, insanların Tanrısı, insanların Hükümranı ve insanların Rabbi olan Allah'a sığınırım."
Ki vesvese verir sinelerinde nâsın
ki, insanların sinelerine vesvese verir durur.
Ki o, insanların göğüslerine vesvese verir.
ki o, insanların göğüslerine dâima vesvese verendir.
O ki insanların göğüslerine kötü düşünceleri fısıldar.
Ki o, insanların kalblerine hep vesvese verir.
insanların kalbine fısıldayan;
«Ki O, nâsın göğüslerinde vesvesede bulunur.»
Ki o, insanların göğüslerine vesvese verir (içlerine kuşku, kuruntu fısıldar);
O ki insanların göğüslerine (kötü düşünceler) fısıldar.
İnsanların gönüllerine vesvese sokan ..