Ve Rabbinin nîmetini an, söyle.
Ve Rabbinin nimetini minnet ve şükranla an.
Amma Rabbinin (sana verdiği peygamberlik) nimetini (durma insanlara) söyleyip anlat...
Yalnizca Rabbinin nimetini anlat. *
Ama Rabbin nîmetini elinden geldiğince anlat!
Rabbinin nimetine gelince; işte onu anlat.
Ve Rabbinin nimetini minnet ve şükranla an.
Yalnızca Rabbinin nimetini anlat.
Fakat rabbının ni´metini anlat da anlat.
Fakat Rabbinin nimetini anlat da anlat!
Rabbinin nimetini durmaksızın anlat.
Bununla beraber, Rabbinin ni´metini (durmayıb) söyle (anlat).
Yalnızca Rabbinin nimetini anlat.
Rabbının nimetine gelince ondan sözet.
ve (her zaman) Rabbini(n) nimetlerini an.
(10-11) Ve bir şey dileneni de sakın kovma. Fakat Rabbin nîmetini de yâd et.
Rabbinin nimetini durmaksızın anlat.
Ve Rabbinin ni´metini anlat.
Rabbinin nimetini ise, haydi anlat.