Andolsun bu şehre.
Andolsun bu beldeye,
Yemin ederim bu beldeye (Mekke şehrine),
(1-2) Bu, Mekke sehrine yemin ederim; ki sen bu sehirde oturmussun.
Hayır, bu şehre (Kutsal Mekke´ye) and olsun.
(1-4) Sen bu beldedeyken bu beldeye (Mekke’ye), babaya ve ondan meydana gelen çocuğa yemin ederim ki, biz insanı bir sıkıntı ve zorluk içinde (olacak ve bunlara göğüs gerecek şekilde) yarattık.
(1-4) Bu beldeye -ki sen bu beldedesin-, babaya ve ondan meydana gelen çocuğa yemin ederim ki biz, insanı (yüzyüze geleceği nice) zorluklar içinde yarattık.
Bu şehre (Mekke'ye) yemin ederim; ki sen bu şehirde oturmuşsun.
Yo... Kasem ederim bu beldeye
Yo... yemin ederim bu beldeye!
Hayır; bu şehre yemin ederim,
(Hakıykat kâfirlerin dediği gibi değildir). Şu beldeye yemîn ederim.
Hayır, and içerim bu şehre.
Şu beldeye yemin ederim;
Ben bu beldeyi tanıklığa çağırırım,
(1-2) Yemin ederim bu beldeye. Ve sen bu beldede ikamet etmektesin.
Hayır; bu şehre yemin ederim,
Yoo, and içerim bu kente,
Hayır, Yemin ederim, bu şehre!