Ki sen oturmadasın bu şehirde.
Ki sen bu beldedesin,
Sen (Ey Rasûlüm), ikamet ederken bu beldede;
(1-2) Bu, Mekke sehrine yemin ederim; ki sen bu sehirde oturmussun.
Sen bu şehirde yerli olarak oturmuşsundur. (Bu şehir sana daha lâyık ve daha helâldir).
(1-4) Sen bu beldedeyken bu beldeye (Mekke’ye), babaya ve ondan meydana gelen çocuğa yemin ederim ki, biz insanı bir sıkıntı ve zorluk içinde (olacak ve bunlara göğüs gerecek şekilde) yarattık.
(1-4) Bu beldeye -ki sen bu beldedesin-, babaya ve ondan meydana gelen çocuğa yemin ederim ki biz, insanı (yüzyüze geleceği nice) zorluklar içinde yarattık.
Bu şehre (Mekke'ye) yemin ederim; ki sen bu şehirde oturmuşsun.
Sen hıll iken bu beldede
Sen bu beldede oturmaktayken.
Ki sen, bu şehirde oturmakta iken,
Sen bu beldeye halâl iken.
Ki sen bu şehre girmektesin.
Sen de bu beldede oturmuşsun.
senin serbestçe yaşadığın bu beldeyi,
(1-2) Yemin ederim bu beldeye. Ve sen bu beldede ikamet etmektesin.
Ki sen, bu şehirde oturmakta iken,
Ki sen bu şehire girmekte (burada yaşamakta)sın.
Sen de bu şehrin insanısın.