<< Önceki -
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 | AYET 27 | 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52
- Sonraki >>
Hayır dediler, biz mahrûm olup gitmişiz.
Yok yok, doğrusu biz mahrum bırakılmışız!
(Etrafa bakınıp kendi bahçeleri olduğunu anladıkları zaman da): “-Hayır, (bahçenin bereketinden) biz mahrum edilmişiz.” dediler.
(26-27) Bahceyi gorduklerinde: «Herhalde yolumuzu sasirmis olacagiz; belki de biz yoksun birakildik» dediler.
(26-27) Bahçeyi görünce : «Biz şüphesiz şaşırıp (başka yere) sapmışız, hayır biz mahrum kalmışız» dediler.
(Gerçeği anlayınca da), “Hayır, meğer biz mahrum bırakılmışız!” dediler.
Yok yok, doğrusu biz mahrum bırakılmışız!
Bahçeyi gördüklerinde: "Herhalde yolumuzu şaşırmış olacağız; belki de biz yoksun bırakıldık" dediler.
Yok biz mahrum edilmişiz
Yok, biz mahrum edilmişiz.» dediler.
"Hayır, biz (her şeyden ve bütün servetimizden) yoksun bırakıldık."
(Sonra hakıykatı anlayınca da) «Hayır, biz mahrum (kalmış) larız».
Hayır doğrusu biz mahrum bırakıldık.
Hayır, belki de biz mahrum bırakıldık.
(ve sonra da) "Hayır, galiba elimizden çıkmış!" (dediler).
(26-27) Vaktâ ki o bostanlarını (o halde) gördüler, dediler ki: «Şüphe yok bizler elbette sapık kimseleriz. Hayır, biz mahrum kimseleriz.»
«Hayır, biz (her şeyden ve bütün servetimizden) yoksun bırakıldık.»
"Hayır, doğrusu biz mahrum bırakıldık!"
-Hayır, Biz mahrum bırakıldık.
<< Önceki -
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 | AYET 27 | 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52
- Sonraki >>